____________________________________________
w7DNI ALGARVE: zwiedzić, zobaczyć
Na dwóch wzgórzach piętrzy się Tavira. Wąskimi uliczkami schodzi
się ku rzece, by zaraz za starym mostem piąć się w górę. Od ponurego,
osiemnastowiecznego klasztoru karmelitów ku melancholijnym pozostałościom
starego zamku wędruje się niczym po paraboli.
Na prawym brzegu rzeki
(od Praça da Republica po Rua dos Mouros)
Plac Republiki, tuż przy zabytkowym, kamiennym moście, tętni życiem. Wzdłuż brzegów rzeki
Gilão, przy ulicy Dr. José Pires Padinha, ciągną się szeregiem bary oraz
restauracje. Tu, przy nabrzeżu stoi niewielka, zmodernizowana na potrzeby
turystyki hala targowa – Mercado da Ribeira. Po tej stronie rzeki znajduje się
też przystań, z której w okresie wakacyjnym odpływają statki, realizujące
regularne rejsy ku plażom na piaszczystej wyspie Taviry (Ilha de Tavira). Wystarczy jednak kilka kroków, by uciec od tłoku
i gwaru. Przez skromną bramę miejską, zwaną Bramą Króla Manuela (Porta de D.
Manuela), przy Rua da Liberdade wchodzi
się na obszar starego miasta, otoczonego pierścieniem murów obronnych. Śliczny,
renesansowy portal kościoła da Misericórdia wyłania się nieśmiało zza rogu. Wspinając się wąskimi,
krętymi uliczkami dociera się do bram zamku. W VIII wieku muzułmanie wznieśli
tę twierdzę na wzgórzu. Pięć wieków później zdobyli ją chrześcijanie. Dziś na
ruinach dawnej fortecy rosną drzewa i kwiaty. Z zamienionego w zadbany ogród zamkowego
dziedzińca wspiąć się można po kamiennych schodach na solidne mury, by z ich
wysokości spojrzeć na Tavirę.
W pobliskim przyzamkowym kościele Santa Maria do Castelo, spoczywają ciała siedmiu rycerzy, związanych z historią Taviry okresu rekonkwisty. Kościół
wzniesiono w XIII wieku w miejscu dawnego meczetu. Jego budynek nie zachowuje
jedności stylicznej, stanowiąc składankę surowych brył dostawianych przez
stulecia jedna do drugiej.
Na lewym brzegu rzeki
(Rua Borda d’Água da Assêca – Rua Cabreira - Largo do
Carmo)
Liczne kamienice przy ulicach na lewym brzegu rzeki Séqua
–Gilão zachowują uroczą portugalską dekadencję. Ich barwne fasady,
pieczołowicie oklejone ceramicznymi płytkami, trwają troszeczkę odrapane,
troszeczkę poszarzałe. Wśród zabytków lewobrzeżnej części miasta figurują: masywny,
XVIII-wieczny kościół i klasztor karmelitów (Convento do Carmo) na Largo do Carmo, kościół św. Pawła (Igreja do São
Paulo) z XVII wieku przy Praça Dr. António Padinha oraz pełniąca funkcje
muzealne, skromna kaplica św. Anny (Ermida de Santa Ana) na Largo da Santa Ana. Po tej stronie
rzeki bary i knajpki posadowiły się przy wąskich uliczkach
w pobliżu kościoła św. Pawła - na Corujeira, Cabreira, Carvalho. Zaś w lokalach przy zacienionej
Borda d’Água da Assêca oferuje się regionalne potrawy z ryb, ryżu i owoców
morza.
____________________________________________
ZOBACZ RÓWNIEŻ
>> NA STARYM MOŚCIE. Na dwie części tnie Tavirę rzeka o dwóch nazwach. Dwie
połówki miasta łączy od wieków kamienny most, wzniesiony w miejscu, gdzie
kończy się rzeka Séqua i zaczyna rzeka Gilão. Zmianę nazwy rzeki, płynącej
nieprzerwanie jednym i tym samym korytem, wyjaśnia lokalne podanie.
>> STATKIEM NA PLAŻĘ. Na piaszczystych wyspach i na mierzejach leży wiele plaż
Parku Naturalnego Ria Formosa. Na wyspie, zwanej Ilha de Tavira, znajduje się
plaża Taviry. Zatem, aby z miasta dostać się na plaże, skorzystać trzeba z
regularnie kursujących statków lub z tzw. “aquataxis”.
____________________________________________
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz