W SIEDEM DNI : Panoramy nie do przegapienie

w7dni LIZBONA

Na wielu wzgórzach wznosi się Lizbona. Wędrując jej ulicami nie raz przychodzi wspinać się pod górę. Lecz to niekorzystne dla piechurów położenie jest dziś turystycznym atutem miasta. Kto zrezygnowałby ze wspaniałych widoków, rozciągających się z wysokich zboczy?

widok Lizbony z tarasu przy kaplicy Nossa Senhora do Monte w pogodny, dzień wakacji. W dole dachy domów o kolorowych fasadach, na nimi wzgórze zamkowe, z wyłaniającymi się między zielonymi koronami drzew wieżami z krenelażami. Na jednej z wież powiewa flaga Portugali. W tle niebieska linia Tagu i nieco zamglony przeciwny brzeg.

Widok z tarasu przy kaplicy Nossa Senhora do Monte

Znanych, popularnych, często i gęsto odwiedzanych punktów widokowych jest w Lizbonie kilka. Pojawiający się w portugalskiej stolicy po raz wtóry, z pewnością mają już swój ulubiony, wybrany punkt, z którego podziwiają miasto: około południa patrzą na Alfamę spod kościoła św. Łucji, pod wieczór oglądają z tarasów św. Piotra kolorowane ostatnimi promieniami słońca mury zamku św. Jerzego.

Niewątpliwie najwięcej turystów fotografuje Lizbonę z tarasów znajdujących się przy kościole św. Łucji. Te dwa punkty widokowe – pod pergolą przed kościołem i na placu za kościołem (Miradouro de Santa Luzia i Portas do Sol) - leżą na uczęszczanym szlaku. Zahacza o nie każdy podążający na zamek. Wytrwali mogą wspinać się dalej - pójść ku monumentalnemu klasztorowi Nossa Senhora da Graça i znajdującemu się pod jego murami tarasowi z kawiarenką z widokiem. A potem jeszcze dalej - nie rezygnując z panoramy miasta, rozciągającej się spod skromnej kaplicy Nossa Senhora do Monte.

Średniowieczne mury zamku chodzi się podziwiać z przeciwległego wzgórza. Opuścić trzeba więc dzielnice Alfama i Mouraria. Trzeba zejść i wspiąć się ponownie – tym razem na wzgórze św. Rocha, na którego zboczach wznosi się Bairro Alto.

Taras widokowy św. Piotra (Miradouro de São Pedro de Alcântara), znajdujący się tuż przy kolejce pokonującej stromizmę ulicy da Glória (Elevador da Glória), zdobią parkowe drzewa i krzewy. Po uroczym parku spacerują liczni turyści, przysiadają na ławeczkach, cykają selfie i słuchają ulicznych muzyków.

W Bairro Alto istnieje jeszcze inny, równie popularny punkt widokowy: ten poświęcony św. Katarzynie (Miradouro de Santa Catarina), popularnie zwany “Adamastor”, który mieści się u stóp Muzeum Farmacji. Tu, w kawiarence urządzonej na widokowym tarasie, zwyczajowo jest ciasno, tłoczno. O ile z tarasu św. Piotra podziwia się zamek i leżące pod nim miasto, o tyle z tarasu widokowego św. Katarzyny patrzy się na estuarium Tagu i zawieszony nad szeroką rzeką wielki most, za którym zaczyna się dzielnica Belém.